Zamieszkała poezja

Zamieszkała poezja

Zamieszkała poezja
W mojej głowie na przekór
Wszystkim okolicznościom, które
Mnie otoczyły kręgiem znaków
Pisanych nie moja ręka lecz,
Coś zatoczyło krąg nad moim
Umysłem i sercem i zapętliło
Moje postrzeganie świata,
A moje dojrzałe lata niedościgłą
Myślą o wszystkim co na świecie
Spisane w każdej jego cząstce,
Piękna dobra i zła i aniołami
W których duszy gra pieśń o
Miłości przeczystej nie z tego świata .

Nie wiem czy śmiać się czy płakać,
A może po prostu z wiatrem latać
I latać a potem pisać i pisać
Dla tych co jeszcze nie spłodzeni
Może ktoś to kiedyś doceni? Amen./alboż/