Za ręce po grób
Tak długo trzymali się za ręce
aż starość ich odwiedziła
pięknymi bruzdami na twarzy, szyi.
Czekaja na godną śmierć.
Razem po grób w miłości,
w przywiązaniu i szacunku.
Nie czekają na urnę z porcelany,
chcą do ziem,i ale razem, bo tam
bruzd nie będzie, piękne ciało
w darze dostaną za miłość.
Proszę nie puszczaj mojej ręki po grób./alboż/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz