W żałobie
Znam wartość swojego
Ciała i neuronów które grają
Na gitarze ludzkich uczuć.
Ups… zerwałam strunę
I mój most runie w przepaść
W otchłań nie wybaczania
Sobie.
Pozostanę w żałobie która
Mnie otoczy owalem
Czarnego tiulu apotem
Pójdę lulu z ciałem ciał
Ale nie niebieskich
Tych królewskich./alboż/
Czarnego tiulu apotem
Pójdę lulu z ciałem ciał
Ale nie niebieskich
Tych królewskich./alboż/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz