Jabłoni kwiat
Wystarczyło by usiać
Na przeciw szklanej tafli
Niczym jeziora z kosmosu,
By poznać wartość
Kwiatu jabłoni.
Płatki bieli razem z różem
Delikatnie pieściły gałązkę.
Kruchością i delikatnym
Wdziękiem malowały świat
Wiosennym tchnieniem..
Kwiat niewielki, a wielkość
Zadań ogromna. Żywić naród,
Ten w kraju i na eksporcie.
Kwiat jako dojrzałość owocu
Sokiem zaleje zgłodniałych ludzi.
Owoc stanie się darem
Przekazywanym z rąk do rąk,
Z ust do ust, by wielbić
Płodność drzewa, które
Pod ochroną - się stało.
Ej kwiatuszku śliczny
Wiosną malowany ,stałeś
Się symbolem ojczyzny
Na obczyźnie, w księdze
Polskości zostałeś zapisany./alboż/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz