Październikowy Spacer i Ja
Idę przed siebie ku słońcu ku niebu
Przez szelest liści opadłych zmęczonych,
W zachwycie barw złocisto purpurowych
W jakże cudowny jesienny świat kolorów .
Idąc nucę pod nosem rytmy disco polo,
A w rytm melodii mój krok taneczny,
Lekki, zwiewny ,radosny ,pełen wdzięku
I niosący szczęście, wszystkim wokoło.
Ludzie patrząc na mnie dziwne miny maja,
Jedni z uśmiechem mnie witają
Inni gestem ręki pozdrowienie ślą,
A są i tacy ,co wzrok zły ku mnie kierują….
Dziś nie wildze zła , krzywd , łez
Bo jakże na świecie pięknie jest!
Moje serce ciepłem miłości otulone,
Nie dostrzega tego co bólem jest nazwane
Idę przed siebie , nie patrząc wstecz.
Zamykam czas smutku….czas trudny
Moja osobowość inna już ,ostra niczym miecz
A zarazem wrażliwa , krucha i bezbronna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz