Monolog kobiety z diabłem

Monolog kobiety z diabłem

Diabeł patrzył na kobietę

Lubieżnym wzrokiem

I nie nadążał,  nad jej

Seksownym krokiem.

 Ona biodrami tanecznie kołysała

I uciechę z  niego miała-Ha ha.

Niechże  rogaty patrzy i niech sapie,

Niech się miota i niech cierpi,

Bo to jego robota, żem ja piękna i powabna

I usta mam mocno czerwone,

I sukienkę mam  mini i dekolt głęboki.

Ze śmiechu dziś zrywam z ciebie  

Kosmaty diable boki i ci gadam.

Że ja karty rozkładam , a moje tasowanie, mmm

Patrz wygrałam  z Tobą szarlatanie./alboż/