Światy dwa
Miłość
Nienawiść
Światy dwa
Życia dwa
Piękno i zło.
Zarazem zagubienie dusz
Łzy przez śmiech, śmiech przez zły
I ta goryczy udręka , a serca co kocha
Się miota, uciec przychodzi ochota,
Ponad to co boli, miast koić zmysły.
Przecież jesteśmy stworzeni do miłości
Pytam- Dlaczego u nas tak rzadko gości. /alboż/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz