Proces gnilny
Zapłakało moje serce
Nad utraconym marzeniem
Uroniło łże pożegnalną
A chusteczka całunem
Się stała i płakała ze mną.
Ukryły oczy spojrzenie
Zalane jeziorem wspomnień
Obmywało serce z trosk i
Życiowych niepowodzeń.
Dziś wiem, moje klęski
ubrały suknie z czerwonego
Szyfonu i tańczą taniec
Szacunku dla upadków.
Mój proces gnilny serca
Zaowocował
Odkryciem na miarę cudu./alboż/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz