sobota, 29 grudnia 2012

Za ręce po grób



Za ręce po grób

Tak długo trzymali się za ręce
aż starość ich odwiedziła
pięknymi bruzdami na twarzy, szyi.

Czekaja na godną śmierć.
Razem po grób w miłości,
w przywiązaniu i szacunku.

Nie czekają na urnę z porcelany,
chcą do ziem,i ale razem, bo tam
bruzd nie będzie, piękne ciało
w darze dostaną za miłość.

Proszę nie puszczaj mojej ręki po grób./alboż/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz