czwartek, 5 stycznia 2012

WIKTORIA

Wiktoria


Dziś w nocy zapukałam do izdebki

Maleńkiej, o kształcie dziewczęcego

Serduszka ,takiego małego, czystego,

By poznać tajemnice jego wnętrza.



Owa noc, pokazała mi piękno myśli

I uczuć dziecięctwa ,o krainie  baśni, marzeń.  

Ów  dziewczę śpiąc  zwiedzało świat Misia Puchatka,

Tygryska, Prosiaczka , Kłapouchego oraz Krzysia.



Trzymając kurczowo za uszko Osła o granatowym

Brzuszku wkraczała w krainę przygód , w gronie

Przyjaciół bajkowej scenerii, z uśmiechem

Na twarzy, ze spokojnym wyrazem rumianych policzków.



Moja wizja wnętrza skupiła się na tym,

Co otacza, zbiór zdarzeń ze snu ,co je chroni,

Co kształtuje małego człowieczka –kobietę,

Na przyszłe Zycie ,na czas przeznaczenia.



A otaczają  Ją Ciepłe myśl i i  miłość matczyna ojcowska ,

Otoczona ich ciepłem, nie czując grozy, marzy o szczęściu.

A niebiosa w swej skromności ,spoglądając na dziecinę,

A Czuwając  chcą  by- Wiktoria-Zawsze znaczyło Zwycięstwo


STRUMIEŃ


Strumień

Siedzi młodzian nad brzegiem strumienia,
Który w swej prostocie, niewinnie płynie,  
Tak jak płynie czas, czas zadumy, analizy zdarzeń
I wsłuchania się w melodię podszeptów wody.


Podszepty mruczącej wody zlizującej
Omszałe kamienie ,tak jak zlizuje
Kochanek kochankę, w uścisku marzeń
O wspólnym życiu  połączonych miłością serc.

Serc wiatrem młodości owianych ale niespokojnych,
Płochliwych, niczym mysz, szarak ,a potrzebując
Oczyszczenia duszy, zanurza dłonie w krysztale mokrego
 Granatu,  chcąc obmyć swe myśli niespokojne .

Zanurza swe dłonie  swe stopy  w strumieniu
Przyjaciółce, która podpowie jak żyć i obmyje go,
 Z myśli złych, z pesymizmu z kompleksów,
Z  łez, które wyschły i palą  policzki.

Chłód  lazuru  i lustrzanego odbicia
Słońca skapanego w strumienia, da orzeźwienie
Dla uśpionego umysłu, a drżące palce nóg
Z zimna, pozwolą zadrżeć skołatanemu sercu.

Sercu ,które w swych pragnieniach
Nie wie jak żyć ,nie umie nazwać szczęścia
Szczęściem, miłości miłością, smutku smutkiem
I chce obmyć dusze,  zabłąkaną w marzeniach,

Woda jako nektar oczyszczenia,
Jako symbol zaspakajania pragnień,
potrzebna do życia, egzystencji, stała
się ukojeniem młodego męskiego umysłu.

obrazeczki


obrazeczki


http://www.blogroku.pl/kategorie/wierszealinybozyk-blogspot-com,gwltj,blog.html