Strach
Stoi wśród zbóż
Strach nad strachy
Kapelusz ma dziurawy
I potargana kapotę
Stoi i gada z wróblami
O strachu
Zakopanym w piachu.
Bo czymże jest strach
Koleżka - który czasem
W głowie mieszka.
On nie gada z wróblami
Nie wie co to sielanka
On się boi nocy i ranka
Ma spocone ręce i oczy
Bo strach wiecie Państwo
Ma WIELKIE OCZY ./alboż/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz