Nieugięty buk
Czar prysnął
A wraz z nim miłość.
Pozostały strzępy
Spódnicy w kwiaty
Samochód kupiony
Na raty
I złamane serce
Jedna sztuka
Puste kieszenie
Spodnie z dziurą na kolanie
Wyklęczanym
Na zimnym betonie.
Zabrakło dla mnie
Pokutnej sukmany
A teraz leże krzyżem
Na krzyżu boleści
I płakać nijak nie potrafię.
Ktoś wrota zatrząsnął
Z hukiem w wyniku
Czego stałam się twardym
Nieugiętym bukiem ./alboż/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz