Nie ma
Jak żyć, jak marzyć
Gdy nie ma sensu
To co
Wydarza się wokoło.
Spocone od myślenia czoło
Włosy potarganie od trosk
Nie ma niczego, jestem tylko ja
I moja życiowa epopeja o miłości.
A Miłość chodzi
Swoimi drogami
i nie tęskni za nami.
Polubiła wygody
I bogactwo wszelakie
Zapomniała jak
wygląda serce
Takie zwyczajnie
Ale uczuciowo
Nie byle jakie./alboż/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz