wtorek, 31 marca 2015

czarne kruki

czarne kruki

suche konary
spalone słońcem
problemami
noszą
smutek odradzania
nowych postanowień


stare drzewa
w pokutnym marszem
ku słońcu wznoszą oczy

czarne kruki muszą odlecieć

nadchodzi czas pojednania
dobra ze złem

tylko w taki czas
szczęście zagości
pomiędzy ludźmi
bez skromności


skończone sentymenty
mózg mocno wymięty
zrozumiał jak dalece
miłość i kompromis
ważnymi elementami
na drodze ze świeca w tle. /alboż/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz