niedziela, 12 lutego 2017

Do Polski

Do Polski 

Przybyli do Polski ludzie świata
Tutaj ręka z ręką się brata
Wyfrunęły gołębie pokoju
Niejeden powycierał pot znoju


Wyruszyli by wielbić Boga
Z miłości utkana ich toga
To nic że spali i śpią na karimacie
Oni wiedzą że to podoba się w niebie - tacie


To nic że deszcz i skwar
W sercu roznieca się miłości żar
To nic że wszędzie tłok
Dla świata to przyjaźni znak i szok


Bo jak kochać nieprzyjaciela
Nauczyć się trzeba od Boga Zbawiciela
Jak wybaczać i pokonać strach
Bez tez tego na globie będzie krach


Wyciągnąć wypada dłonie
I pomachać z szacunkiem do Franciszka
Tak jak to robi Wacek Mery Zenek i Kryśka /alboż/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz