Okienne róże
Zapłakane róże
Cierniem rysują na murze
Oczy samotności
Otwarte na cierpienie.
Wokół malują kwiaty
Na ścianie cienie
Tańczących kobiet
Z tajemniczego kręgu
Skromności
Życiodajnej matki
Wyłaniają się roześmiane
Twarze egoistów.
To nic że róża płacze
I prowadzi życie tułacze
Wszak są to łzy diamentowe
I pachną macierzanką.
A nie alkoholem
Wypełnioną szklanką./alboż/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz